നബിദിനാഘോഷം….ഇസ്ലാമിക വീക്ഷണമെന്ത് ?
നബിദിനാഘോഷം…. ഇസ്ലാമിക വീക്ഷണമെന്ത്
നബി (സ) തങ്ങളുടെ ജന്മമാസമായ റബീഉൽ അവ്വലിൽ നമ്മുടെ സമൂഹം ആഘോഷപൂർവ്വം കൊണ്ടാടുന്ന ജന്മദിനാചരണം…………
അതിന്റെ ഇസ്ലാമിക വീക്ഷണം
ചുരുക്കരൂപത്തിൽ
ഓരോ മനുഷ്യരും തങ്ങളുടെ സ്വന്തം ജീവനേക്കാൾ നബി(സ)യെ സ്നേഹിക്കൽ നിർബന്ധമാണ്. എങ്കിൽ മാത്രമേ നമ്മുടെ വിശ്വാസം പൂർണ്ണമാവുകയുള്ളു.
നബി(സ്ര) യെ സ്നേഹിക്കേണ്ടത് അവിടുത്തെ സുന്നത്തുകൾ ( ചര്യ ) പിൻപറ്റിക്കൊണ്ടായിരിക്കണം.അതല്ലാതെ കേവല പ്രകടനങ്ങളും പ്രഖ്യാപനങ്ങളും പ്രവാചക സ്നേഹമാവില്ല.
ആരുടേയും ജൻമദിനവും, ചരമ ദിനവും മതപരമായി കൊണ്ടാടിയ ചരിത്രം ഇസ്ലാമിനില്ല. മുസ്ലിംകൾക്കിടയിലെ തർക്ക പ്രശ്നങ്ങൾക്ക് പരിഹാരം കാണേണ്ട ഇസ്ലാമിന്റെ ഒന്നാം പ്രമാണമായ വിശുദ്ധ ഖുർആനിൽ നബി (സ)യുടെ നബിദിനാഘോഷവുമായി ബന്ധപ്പെട്ട നേരിയ ഒരു പരാമർശം പോലുമില്ല. 12 മാസങ്ങളുടെ കൂട്ടത്തിൽ പവിത്രങ്ങളായ 4 മാസങ്ങളെ പ്രഖ്യാപിച്ച ഇസ്ലാം, ആ കൂട്ടത്തിലും റബീഉൽ അവ്വലിനെ ഉൾപ്പെടുത്തിയിട്ടില്ല .
രണ്ടാം പ്രമാണമായ സുന്നത്തിലും ( ഹദീസ്) വളരെ നിസ്സാരമായ കാര്യങ്ങളുടെ പോലും പ്രതിഫലം പഠിപ്പിക്കുന്ന നിരവധി ഹദീസുകളുണ്ടായിട്ടും നബിദിനാഘോഷവുമായി ബന്ധപ്പെട്ട പരാമർശമുള്ള ഒരു ളഈഫായ(ദുർബ്ബല) ഹദീസു പോലുമില്ല. നബി (സ) തങ്ങൾ 63 വർഷം ഇവിടെ ജീവിക്കുകയും, നമ്മെ സ്വർഗ്ഗത്തിലേക്കടുപ്പിക്കുന്ന ചെറുതും വലുതുമായ എല്ലാ പുണ്യകർമങ്ങളും പഠിപ്പിച്ചു തരികയും ചെയ്തിട്ടും അവിടത്തെ ജന്മദിനം ആഘോഷിച്ചു കൊണ്ട് ഒരിക്കൽ പോലും മാതൃക കാട്ടിയിട്ടില്ല. പല മാസങ്ങളിലും ദിവസങ്ങളിലും പ്രത്യേകം ചെയ്യേണ്ട കർമ്മങ്ങൾ പഠിപ്പിച്ച ഇസ്ലാം റബീഉൽ അവ്വൽ മാസത്തിലോ അതിലെ 12-ലോ എന്തെങ്കിലും ആചാരങ്ങളോ അനുഷ്ഠാനങ്ങളോ പ്രത്യേകമായി ചെയ്യാൻ മാതൃക കാണിച്ചിട്ടില്ല . നബി (സിയുടെ കൂടെ ജീവിതം പങ്കിട്ട അവിടുത്തെ ഭാര്യമാരോ, സ്വന്തം ജീവനേക്കാൾ അവിടുത്തെ സ്നേഹിച്ച സ്വഹാബിമാരോ അദ്ദേഹത്തിന്റെ വഫാത്തിനു ശേഷം പതിറ്റാണ്ടുകൾ ജീവിച്ചിട്ടും ഒരു റബീഉൽ അവ്വലിലെങ്കിലും നബിദിനത്തിന്റെ പേരിൽ ചെറിയൊരാഘോഷം പോലും നടത്തി മാതൃക കാണിച്ചിട്ടില്ല. ” ഉത്തമ തലമുറ ” എന്ന് നബി (സ) തങ്ങൾ സർട്ടിഫിക്കറ്റ് നൽകിയ സ്വഹാബികളും താബിഉകളും തബ്ഉത്താബിഉകളുമടങ്ങുന്ന സച്ചരിതർ നബിദിനാഘോഷത്തിന്റെ യാതൊരു മാതൃകയും കാണിച്ചു തന്നിട്ടില്ല. അംഗീകരിക്കപ്പെട്ട മദ്ഹബിലെ 4 ഇമാമുകളോ, അവരുടെ അംഗീകൃത ശിഷ്യൻമാരോ തങ്ങളുടെ ഗ്രന്ഥങ്ങളിൽ നബിദിനാഘോഷത്തെകുറിച്ച് അരവരി പോലും എഴുതിയിട്ടില്ല, പിൽക്കാലക്കാരിൽ അത് ചർച്ച ചെയ്തവരാകട്ടെ, മൂന്ന് നൂറ്റാണ്ടിനു ശേഷം അത് മതത്തിൽ കടത്തി കൂട്ടിയതാണെന്ന് അംഗീകരിക്കുകയും ചെയ്യുന്നു,
സുന്നി പള്ളികളിൽ വെള്ളിയാഴ്ചകളിൽ പാരായണം ചെയ്യുന്ന നു ബാത്തി ഖുതുബയിൽ റബീഉൽ അവ്വലിൽ ഓതാനുള്ള 5ഖുതുബകളുണ്ടായിട്ടും, അവയിൽ ഒന്നിൽപോലും നബി(സ)യുടെ ജനനത്തെക്കുറിച്ചോ, ജന്മദിനാഘോഷത്തെക്കുറിച്ചോ ഒരു വാക്ക് പോലും പരാമർശിച്ചിട്ടില്ല. വഫാത്തിനെക്കുറിച്ച് പറയുകയും ചെയ്തു നബിദിനാഘോഷം മൂന്ന് നൂറ്റാണ്ടുകൾക്ക് ശേഷം മതത്തിൽ കടന്നുകൂടിയതാണെന്ന് നിലവിലുള്ള സമസ്ത [എ.പി,, ഇ.കെ] സംസ്ഥാന, ദക്ഷിണ എന്നീ സുന്നികൾ അവരുടെ പ്രസിദ്ധീകരണങ്ങളിലൂടെ അംഗീകരിക്കുകയും ചെയ്തിട്ടുണ്ട്. നബി (സ) യുടെ ജനനത്തിയ്യതിയുടെ കാര്യത്തിൽ ചരിത്രകാരൻമാർക്കിടയിൽ അഭിപ്രായ വ്യത്യാസമുണ്ടായിട്ടുണ്ട്. എന്നാൽ അവിടുന്ന് വഫാത്തായത് റബീഉൽ അവ്വൽ 12-നാണെന്നതിൽ ആർക്കും തർക്കവുമില്ല.ജന്മദിനത്തിൽ അഭിപ്രായ വ്യത്യാസമുണ്ടാകാനുള്ള പ്രധാന കാരണം, കൊല്ലം തോറും മുസ്ലിം സമൂഹം ആ ദിനം പ്രത്യേകം ആചരിച്ച് പോന്നിരുന്നില്ല എന്നതുകൊണ്ടായിരുന്നു. ഈ അനാചാരത്തെ ന്യായീകരിക്കുവാൻ വേണ്ടി സമസ്തയിലെ ചില പണ്ഡിതന്മാർ ഉദ്ധരിക്കാറുള്ള മുഴുവൻ ഖുർആൻ വചനങ്ങളും ഒന്നുകിൽ സന്ദർഭത്തിൽ നിന്ന് അടർത്തിയെടുത്തതോ, അല്ലെങ്കിൽ, ദൂരർത്ഥങ്ങളും ,ദുർവ്യാഖ്യാനങ്ങളും നൽകിയതോ ആണ്. ഇക്കാര്യം അവരെഴുതിയ ഖുർആൻ പരിഭാഷകളിലുടെ തന്നെ വ്യക്തമാണ്. നബിദാനാഘോഷത്തിനു തെളിവായി ഉദ്ധരിക്കാറുള്ള മുഴുവൻ ഹദീസുകളും വിഷയവുമായി ബന്ധമില്ലാത്തതും തങ്ങളുടെ വാദങ്ങളെ തന്നെ തകർക്കുന്നതുമാണ്. നബിദിനാഘോഷം മതത്തിന്റെ പേരിൽ ആദ്യമായി നടപ്പിലാക്കിയത് ഇസ്ലാമിന്റെ കഠിന ശത്രുക്കളായ ശിയാക്കളായിരുന്നു എന്ന് ആധികാരിക ചരിത്ര ഗ്രന്ഥങ്ങൾ റിപ്പോർട്ട് ചെയ്യുന്നു. നബിദിന കാലത്ത് ചൊല്ലാറുള്ള മൗലിദുകളിലെല്ലാം ശിർക്കിന്റെയും കുഫ്റിന്റെ യും വരികൾ ധാരാളമുണ്ട്.മൗലിദുകളിലും മറ്റു പല പ്രകീർത്തന കൃതികളിലും മദ്ഹ് എന്ന പേരിൽ നബി (സ)ക്ക് ഇല്ലാത്ത സ്ഥാനമാനങ്ങൾ കൽപിക്കുകയും അല്ലാഹുവോളം ഉയർത്തുകയുമാണ് ചെയ്യുന്നത്. മൗലിദാഘോഷം എന്ന അനാചാരത്തെ കയ്യൊഴിക്കാൻ ഇനിയെങ്കിലും നാം തയ്യാറാവുക. എത്ര വലിയ ഭൂരിപക്ഷത്തിന്റെ പിന്തുണ അതിനുണ്ടെങ്കിലും, ഏത് പണ്ഡിതന്റെ നേതൃത്വമുണ്ടെങ്കിലും ആ ബിദ്അത്തിനോട് നിസ്സഹകരണം പ്രഖ്യാപിക്കാൻ ആർജ്ജവം കാണിക്കുക
അതാണ് യഥാർത്ഥ പ്രവാചക സ്നേഹമെന്ന് തിരിച്ചറിയുകയും ചെയ്യുക.
ജീവിതകാലം മുഴുവൻ പ്രവാചൻ (സ)യെ സ്നേഹിക്കുന്ന യഥാർത്ഥ മുഅമിനുകളായി ജീവിക്കാനും ഈമാനോടെ മരിക്കാനും, പരലോകത്ത് വിചാരണവേളയിൽ ആ മഹാത്മാവിന്റെ ശഫാഅത്ത് ലഭിക്കാനും , അങ്ങനെ അവിടുത്തോടൊപ്പം സ്വർഗ്ഗത്തിൽ പ്രവേശിക്കാനും സർവ്വ ശക്തനായ നാഥൻ നമുക്ക് തൗഫീഖ് നൽകട്ടെ (ആമീൻ)
No comments:
Post a Comment